بلكه قتل أعظم از زنا است.
حضرت امام الخلائق جعفر بن محمّد الصّادق عليه السّلام فرمود كه:
پس چگونه است آنكه عزّ و جلّ در قتل راضى گرديد بشاهدين و در زنا راضى نكرديد الّا بچهار شاهد، بعد از آن گفت: يا أبا حنيفه نماز أفضل است يا روزه؟
أبو حنيفه گفت: بلكه نماز أفضل است.
حضرت امام الخلائق جعفر بن محمّد الصّادق عليه السّلام فرمود كه:
بنا بر قياس تو بايستى بر حائض قضاى آنچه ايّام حيض از او فوت گشته لازم است از نماز و قضاء روزه لازم نباشد و حال آنكه حضرت قيّوم قضاء نماز را ساقط گردانيد و أمر بقضاء صوم نمود.
باز حضرت ولىّ بى‏نياز فرمود كه: يا أبا حنيفه بول أقذر و أنجس است يا منى؟
أبو حنيفه گفت: بول.
امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود كه: بنا بر قياس تو لازم آيد كه‏غسل از بول بايد كرد نه از منى و حال آنكه خداى تعالى غسل از منى واجب گردانيد نه از براى بول.
أبو حنيفه گفت: من مرد صاحب رأى‏ام.
حضرت امام جعفر بن محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود كه: رأى تو در حقّ مرد كه او را غلام باشد و خواجه تزويج بزنى نمايد و غلامش نيز تزويج كند بزن ديگر و اين هر دو عقد در يك شب واقع گردد و خواجه و غلام هر دو در يك شب دخول كنند و بعد از آن هر دو در يكوقت مسافر گردند و هر دو زن خود را در يك خانه بگذارند قضا را بعد از مسافرت ايشان هر دو زن پسران زائيدند و بعد از تولّد زنان ديوار خانه برايشان واقع گشته وفات يافتند و هر دو پسر باقيماندند در اين حال براى تو مالك كدام و مملوك كدام و وارث كه و موروث كدام است؟
أبو حنيفه چون جواب آن ولىّ ايزد وهّاب در اين باب نداشت پرده از حقيقت أحوال خود برداشت و گفت: حقايق اين مقدّمات بر من مخفى است و من مرد صاحب حدودام.
حضرت أبى عبد اللَّه جعفر بن محمّد عليه السّلام گفت: چه نوع حدّ شخصى كه يكى را چشم كنده باشد و بعد از آن دست ديگر را قطع كند مقرّر خواهى داشت و اقامت حدود بر او چه نوع مينمائى؟
أبو حنيفه گفت: من مردى‏ام كه مطّلع به بعثت أنبياء عظام و رسل كرام آن حضرت فرمود: پس مرا خبر ده از قول حضرت عزّ و جلّ در هنگام كه موسى و هرون عليهما السّلام را بفرعون مبعوث گردانيد و أمر كرد كه او را با سلام بخوانند لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى‏ لفظ لعلّ در نزد تو بمعنى شكّ است؟أبو حنيفه گفت: نعم.
حضرت امام الخلائق جعفر بن محمّد الصّادق عليه السّلام فرمود:چنان كه لعلّ در پيش تو موضوع از براى شكّ است أيضا در نزد خداى عزّ و جلّ لفظ لعلّ از براى شكّ مستعمل است چنانچه در قرآن فرمود كه: لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى‏ حقيقت اين بيان ظاهر و عيان گردان.
أبو حنيفه گفت: مرا علم بحقايق آن كما ينبغى و يليق نيست.
امام النّاطق الأمين جعفر بن محمّد الصّادق صلوات اللَّه عليهم أجمعين فرمود كه: اى أبو حنيفه فتوى بكتاب خداى منّان ميدهى و وارث آن نيستى و زعمت آنست كه در مقدّمات ذى أساس صاحب قياسى و حال آنكه بناى دين اسلام بر قياس انصرام نيافت و أوّل كسى كه بر أساس قياس شتافت ابليس بود.
و نيز زعم تو آنست كه صاحب رأى و حال آنكه رأى از حضرت رسول ملك تعالى صلوات اللَّه و سلام عليه صوابست از غير آن حضرت خطا و موجب محرومى از ثواب و جزاست، زيرا كه خداى تعالى و تبارك خطاب بحضرت رسالتمآب فرمود كه: وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ الآيه و بغير نبىّ المحمود ايزد معبود اين احسان و مرحمت بهيچ أحدى ننمود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: